του νησιού,
λόγω των ολοένα αυξανόμενων πειρατικών επιδρομών και
την τούρκικη δαμόκλειο σπάθη εγκατέλειψαν τα παράλια και
εγκαταστάθηκαν στο εσωτερικό του νησιού, στις πιο ορεινές
περιοχές.
Γύρω στα 1460, πρόσφυγες
από την Αλβανία, την Ήπειρο,
τη Κρήτη, την Εύβοια, τη
Κύθνο και τη Μικρά Ασία εγκαταστάθηκαν
στην Ύδρα, ενώ, κατά τη διάρκεια
του 18ου αι., Πελοποννήσιοι
κατέφθασαν στο νησί ξεφεύγοντας
από τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο.
Στη περίοδο της Τουρκοκρατίας
οι Υδραίοι είχαν σχετικά
περισσότερες ελευθερίες, |
 |
Οι συνθήκες πάντως
βελτιώθηκαν αισθητά τον 18ο αι.
Η Ύδρα εδραιώθηκε ως ναυτική
δύναμη, ανέπτυξε εμπορικές σχέσεις με όλη την Ελλάδα αλλά
και το εξωτερικό (Γαλλία, Ισπανία και Αμερική).
Ο υδραίικος
στόλος έφτασε στο απόγειο του κατά τους Ναπελεώντειους
Πολέμους, όπου κατόρθωσε να έχει σχεδόν το μονοπώλιο των
ενδωμεσογειακών μεταφορών.
Στις αρχές του 19ου πολλοί
επώνυμοι Υδραίοι ήσαν μέλη της Φιλικής Εταιρείας (η οποία
ιδρύθηκε το 1814) και έπαιξαν σπουδαίο ρόλο κατά τη διάρκεια
της Ελληνικής Επανάστασης, διαθέτοντας τα πλοία τους για
τους σκοπούς του Έθνους και επιχορηγώντας τον Αγώνα.
Ο
απόηχος του ηρωισμού των υδραίικων πληρωμάτων έφτασε μέχρι
την Ευρώπη και τιμάται ως τις μέρες μας. |
|
ύφεσης εξαιτίας
της περικοπής των επιδοτήσεων στις σπογγαλιευτικές εταιρείες
από την Ελληνική Αγροτική Τράπεζα.
Τη δεκαετία του 50
διάφοροι καλλιτέχνες, ακολουθώντας τη συμβουλή του Miller,
έκαναν το ταξίδι ως την Ύδρα και μαγεύτηκαν από την ομορφιά
της.
Η Ύδρα χρησιμοποιήθηκε ως φόντο για πολλές ταινίες
(π.χ. «Το Παιδί και το Δελφίνι» του Jean Negulesco με τη
Sophia Loren και η «Φαίδρα» του Μιχάλη Κακογιάννη με τον
Anthony Perkins και τη Μελίνα Μερκούρη), μετατράπηκε σε
κοσμοπολίτικο στολίδι του Αργοσαρωνικού, προσελκύοντας
σταρ απ' όλη την υφήλιο αλλά και κοινούς θνητούς που ήθελαν
-και συνεχίζουν να θέλουν- να γνωρίσουν από κοντά αυτόν
τον μοναδικό τόπο. |
Επιστροφή:
Περισσότερα:
Σχετικά: